เคสนี้เป็นตัวอย่างที่เห็นได้ชัดมาก ถ้าคนไข้มาปรึกษาแล้วถ่ายภาพด้วยฟิล์มสองมิติ ภาพดีได้จะเป็นภาพที่เห็นเฉพาะความสูงของสันเหงือก ซึ่งดูแล้วเป็นงานที่ไม่ซับซ้อน สิบนาทีก็เสร็จ คงไม่ต้องปลูกกระดูกหรือทำการรักษาที่ซับซ้อน !!! แต่พอมาดูฝั่งที่เป็นแนวตัดเราจะเห็นว่า ภาพสองมิติหลอกเรา กระดูกในแนวขวาง ด้านบนแคบ ทำให้กรณีอย่างนี้แผนการรักษาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง กลายเป็นต้องทำการปลูกกระดูก (Guided Bone Regeneration) และอาจจะร่วมกับเทคนิคต่าง ในการขยายกระดูกเช่น Ridge expansion,Ridge splitting ซึ่งเป็นงานที่ซับซ้อนเพิ่มขึ้นอีกมาก จากสิบนาทีกลายเป็นเกือบชั่วโมง!!!
ทีนี้ถ่ายหมอเห็นฟิล์มแล้วได้วางแผนการรักษาก่อน ก็จะมีการเตรียมวัดว่า ต้องขยายกระดูกกี่ มม. ระยะเท่าไหร่ที่จะปลอดภัยจากการกระทบเส้นประสาท เตรียมอุปกรณ์พร้อม ทำให้วางแผนให้การผ่าตัดเสร็จเร็วที่สุด ลดขนาดแผล ลดความบอบช้ำจากการผ่าตัด การผ่าตัดก็จะเป็นไปได้ด้วยความราบรื่น ผลดีที่สุดย่อมอยู่ที่คนไข้เอง ส่วนคุณหมอก็ได้อานิสงส์ปวดหลังน้อยลงอีกนิดนึง ^^”
